Παρασκευή 15 Απριλίου 2011

The Titanic...!

Σαν Σήμερα... βράδυ 14ης προς 15η Απριλίου 1912!



Το RMS TITANICSS TITANIC) ήταν ένα βρετανικό υπερωκεάνιο επιβατηγό πλοίο, που ναυπηγήθηκε από τα ναυπηγεία Harland και Wolff, στο Μπέλφαστ, για την εταιρία "White Star Line".
Ο Τιτανικός αποτελούσε στην εποχή του κυριολεκτικά ένα θαύμα της ναυπηγικής, αποτελώντας ένα πρωτοποριακό τύπο πλοίου. Ενσωμάτωνε πολλές καινοτομίες για την εποχή του. Ανελκυστήρες για γρήγορη πρόσβαση στα διάφορα καταστρώματα, χαμάμ, γυμναστήριο, πισίνα, ταχυδρομείο και υπέρμετρη πολυτέλεια, ιδιαίτερα το σέρβις και το φαγητό που πρόσφερε σε επιβάτες της Α' θέσης ήταν πολύ πλουσιότερο και από τα αντίστοιχα των σύγχρονων ξενοδοχείων 5 αστέρων. Για πολλούς εκείνη την εποχή χαρακτηριζόταν ως το αβύθιστο πλοίο, και τούτο διότι ουσιαστικά ήταν δύο πλοία το ένα εντός του άλλου όπου το ενδιάμεσο κενό αποτελούσαν τα πρωτοποριακά για τότε διπύθμενα καθώς και πλευρικοί χώροι δεξαμενών.

Τα αρχικά RMS (Royal Mail Ship) σήμαιναν ότι το πλοίο αναλάμβανε τη μεταφορά ταχυδρομείου για τα Βασιλικά Ταχυδρομεία (Royal Mail) του Ηνωμένου Βασιλείου, όπως τα ελληνικά επιβατηγά πλοία τα λεγόμενα "ποστάλια".


Το χρονικό!

Στις 23:40 14 Απριλίου 1912, κατά τη διάρκεια του παρθενικού ταξιδιού του, συγκρούστηκε με ένα παγόβουνο στον Ατλαντικό Ωκεανό. Παρ' όλες τις προσπάθειες που έγιναν να αποφύγει την σύγκρουση,(πίσω ολοταχώς, στροφή αριστερά) το μοιραίο δεν άργησε να γίνει καθώς το πλοίο είχε αναπτύξει την μέγιστη ταχύτητα γιατί ήθελαν να φτάσουν στο λιμάνι της Ν.Υόρκης πιο γρήγορα από το αναμενόμενο. Το παγόβουνο έσκισε το κύτος του πλοίου, ξεκινώντας από την πλώρη, όπου κατέστρεψε και τα 5 στεγανά μέρη του πλοίου επιτρέποντας την εισροή υδάτων στο σκάφος. Το πλοίο είχε σχεδιαστεί έτσι ώστε ακόμα και αν πλημμύριζαν 4 στεγανά να μπορούσε να επιπλεύσει, όχι όμως και τα 5. Το πλοίο ήταν απο τα πρώτα που χρησιμοποιησε το σήμα κινδύνου SOS, πρότερα και αντι αυτου χρησιμοποιώνταν το CQD (CQ Distress). Ο Τιτανικός βυθίστηκε δύο ώρες και σαράντα λεπτά αργότερα στις 02:20 στις 15 Απριλίου.

Το κύτος κατά την βύθιση έσπασε σε 2 κομμάτια, αφού ενώ βυθιζόταν με την πλώρη προς τα κάτω και την πρύμνη προς τα πάνω, κόπηκε στην μέση το πλοίο, λόγω του τεράστιου μεγέθους της πρύμνης. Η βύθισή του παρέσυρε στο θάνατο περίπου 1.500 ανθρώπους με τους υπόλοιπους 700 να βρίσκονται στις σωσίβιες λέμβους και να παρακολουθούν το τραγικό γεγονός. Το ναυάγιο αυτό θεωρείται ένα από τα τραγικότερα "εν καιρώ ειρήνης" ναυάγια. Η περισυλλογή των διασωθέντων έγινε από το πλοίο 'Καρπάθια'.


Mετά το ναυάγιο!
Η καταστροφή του Τιτανικού οδήγησε στην αλλαγή διάφορων νόμων της ναυτιλίας, και κυρίως σε θέματα σωστικών μέσων των πλοίων.Ιδιαίτερα δε της απαίτησης τα μέσα διάσωσης όπως οι ναυαγοσωστικές λέμβοι, οι σωσίβιες ζώνες κ.λπ. να υπερκαλύπτουν σημαντικά τον συνολικό αριθμό των επιβαινόντων (επιβατών και πληρώματος) κάθε πλοίου. Το ναυάγιο του Τιτανικού ανακαλύφθηκε από μια γαλλοαμερικανική ομάδα που ηγούνταν ο Ρόμπερτ Μπάλαρντ και ο Jean-Louis Michel στις 1 Σεπτεμβρίου 1985.

Μαρτυρία:


O Harold Lowe:
Γεννήθηκε το 1882 στη Βόρεια Ουαλία. Ήταν μόλις 30 χρονών όταν αναχωρούσε με τον Τιτανικό από το Southampton εκείνο το πρωινό της 10ης Απριλίου του 1912. Είχε προλάβει να εργαστεί και σε άλλα δύο πλοία της White Star Line, το Belgic και το Tropic.

Τη μοιραία νύχτα της 14ης προς 15ης Απριλίου ο Lowe δεν ήταν σε υπηρεσία. Για την ακρίβεια δούλευε μέχρι τις 8 το βράδυ της 14ης Απριλίου. Στη συνέχεια πήγε στην καμπίνα του να ξεκουραστεί. Κοιμόταν βαθιά όταν στον δρόμο του Τιτανικού βρέθηκε το παγόβουνο. Δεν ξύπνησε από την πρόσκρουση. ''Πρέπει να ξέρετε ότι δεν μπορούσαμε να κοιμόμαστε αρκετά στον Τιτανικό, όποτε όταν μας έπαιρνε ο ύπνος ψοφούσαμε'' εξήγησε αργότερα στην Επιτροπή Διερεύνησης των αιτιών του ναυαγίου.

Οι φωνές των επιβατών και τα ουρλιαχτά έξω από την καμπίνα του τον επανέφεραν βίαια στη σκληρή πραγματικότητα. Ντύθηκε βιαστικά και ανέβηκε στο κατάστρωμα. Στο πλοίο επικρατούσε το χάος. Ο σώζων εαυτόν σωθείτο. Αμέσως ρίχτηκε στη δουλειά ακολουθώντας τις εντολές των ανωτέρων του να καθελκύσει τις σωσίβιες λέμβους στη θάλασσα, αφού πρώτα αυτές γεμίσουν με γυναικόπαιδα. Αυτό δεν ήταν καθόλου εύκολη υπόθεση. Όταν ένας αξιωματικός του φώναξε ''Κατέβαινε γρήγορα'', ο Lowe οργισμένος του απάντησε ''Αν θες να κατεβάσω πιο γρήγορα, θα πρέπει να πετάξω πολλούς από αυτούς!'', θέλοντας να καταδείξει τη δυσκολία της καθέλκυσης μίας γεμάτης κόσμο σωσίβιας λέμβου από το κατάστρωμα του Τιτανικού στη θάλασσα.

Με τις τελευταίες πέντε σωσίβιες λέμβους να έχουν ''πέσει'' στη θάλασσα χωρίς κανένα αξιωματικό μέσα, ο Lowe ζήτησε από τον αξιωματικό James Moody να μπει στη σωσίβια λέμβο με τον αριθμό 14 μαζί με τους επιβάτες. ''Μπες εσύ! Θα βρω άλλη βάρκα εγώ!'' του απάντησε ο Moody. Κανείς από τους δυο τους δεν είχε συνειδητοποιήσει ότι στην πραγματικότητα εκείνη τη στιγμή επέλεγαν ανάμεσα στη ζωή και τον θάνατο. Ο Lowe κλήθηκε να επιλέξει τη ζωή, ο Moode διάλεξε τον θάνατο...

Ο Lowe μπήκε στη βάρκα, αλλά αν ήθελε να σώσει εαυτόν και τους υπόλοιπους επιβαίνοντες θα έπρεπε να επιβάλλει την τάξη. Στη σωσίβια λέμβο είχε τρυπώσει στα κρυφά ένας νεαρός. Ο Lowe τον εντόπισε και σημαδεύοντάς τον με το περίστροφό του του ζήτησε να βγει από τη βάρκα. ''Σου δίνω δέκα δευτερόλεπτα να εγκαταλείψεις τη βάρκα πριν σου τινάξω τα μυαλά στον αέρα!'' τον απείλησε, ενώ εκείνος κλαψούριζε. ''Για όνομα του Θεού! Φέρσου σαν άντρας! Έχουμε γυναίκες και παιδιά να σώσουμε!'' του φώναξε και τελικά τον έπεισε να βγει.

''Αν οποιοσδήποτε άλλος επιχειρήσει να ανέβει στη βάρκα, τον πυροβολώ!'' είπε πυροβολώντας στον αέρα τρεις φορές. Προσπαθούσε απεγνωσμένα να μην αναποδογυρίσει η σωσίβια λέμβος, την ώρα που διάφοροι απελπισμένοι επιβάτες γατζώνονταν πάνω της.

Όταν η βάρκα με τον αριθμό 14 έφτασε στη θάλασσα, ο Lowe φρόντισε να απομακρυνθεί από το σημείο του ναυαγίου περίπου 150 γιάρδες. Για μια στιγμή σκέφτηκε να επιστρέψει για να περισυλλέξει και άλλους που πάλευαν να κρατηθούν στην επιφάνεια, στα παγωμένα νερά του Ατλαντικού. Ύστερα όμως το ξανασκέφτηκε κρίνοντας πως κάτι τέτοιο θα έβαζε σε ύψιστο κίνδυνο τις ζωές των διασωθέντων.

Ενώ η ώρα περνούσε τα ουρλιαχτά και οι απεγνωσμένες κραυγές για βοήθεια των επιβατών που είχαν πέσει στη θάλασσα άρχισαν να αραιώνουν. Τελικά ο Lowe, αφού μοίρασε τους επιβάτες της δικής του σωσίβιας λέμβου σε άλλες, που είχαν αφήσει το πλοίο χωρίς να γεμίσουν, αποφάσισε να επιστρέψει αναζητώντας επιζώντες. Ήταν ο μοναδικός από το πλήρωμα που το έκανε. Ήταν όμως ήδη αργά...

Κατάφερε να περισυλλέξει μόλις τέσσερα άτομα. Το ένα μάλιστα πέθανε κατά τη διάρκεια της νύχτας, περιμένοντας βοήθεια από άλλα πλοία.

Η τρομακτική εμπειρία από το ναυάγιο του Τιτανικού δεν τον πτόησε. Επέστρεψε στη θάλασσα. Παντρεύτηκε το 1913 και απέκτησε δύο παιδιά. Κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου υπηρέτησε στο Βασιλικό Ναυτικό της Βρετανίας, όπου προήχθη στον βαθμό του Διοικητή του R.N.R. (Royal Naval Reverse).

''Έφυγε'' στις 12 Μαϊου του 1944, 32 χρόνια μετά το ναυάγιο που του σημάδεψε μια για πάντα τη ζωή...

Μόλις πριν από λίγες μέρες η πόλη στην οποία γεννήθηκε στη Βρετανία αποφάσισε να τον τιμήσει για την ηρωική του στάση εκείνη τη νύχτα, που κανείς ποτέ δεν ξέχασε...

Οπτικοακουστικό υλικό:






Titanic (the movie) theme song:

 

1 σχόλιο: